Bedrijfscultuur op drift, identiteit zoekgeraakt

27 augustus 2016  |  Categorie: Trots en bedrijfscultuur, Vloeiend veranderen

Bedrijfscultuur en identiteit van de VPROBen je dol jullie bedrijfscultuur? Hou je van de organisatie, van je collega’s? En wil je dat zo houden?
In HP/De Tijd van september (lees het op Blendle) zegt programmamaker Michiel Schaap alias de Hokjesman:

“Vroeger bestond de VPRO veelal uit bijzondere en vaak ietwat vreemde mensen die maar wat deden. En dat kon, het liep, er gebeurde van alles en er was sjeu. Maar inmiddels zijn die rare mensen wel verdwenen, er zijn allerlei nieuwe mensen gekomen, ook wel wat fatsoensrakkers, en is de VPRO steeds meer een professioneel gerund bedrijf geworden.

En dat heeft consequenties voor het soort programma’s dat wij, een stelletje hele en halve psychiatrische patiënten, maken, want wij passen niet in het systeem van een ordentelijke omroep. Wij werken niet van nine to five. Sommigen van ons worden actief rond twaalf uur ’s middags, werken door tot twaalf uur ’s nachts of monteren tot vijf uur ’s ochtends. Dat kan niet meer bij de VPRO, het gebouw gaat zelfs op slot na middernacht.”

Mensen komen en mensen gaan. Vers bloed. En daarmee verandert de organisatie onvermijdelijk. Want die wordt bepaald door de mensen die erin werken. Nieuwe gezichten veranderen de bedrijfscultuur: hoe je met elkaar omgaat, wat normaal is en wat nog gepikt wordt. Manieren van werken worden anders, want nieuwe ideeën. Leven is veranderen, en nieuwe mensen zorgen uiteindelijk altijd voor verandering. Allemaal prima.

Maar pas op. Nieuwe mensen hebben ook nieuwe meningen, inzichten, en wensen. Daardoor verandert niet alleen de bedrijfscultuur, maar ook het gezamenlijke doel. Wat wil je als organisatie bereiken, wat is je bestaansreden? Wie ben je nu eigenlijk als bedrijf? Ook dat kan gaan schuiven. En dat is blijkbaar bij de VPRO gaande. De Hokjesman is daar niet blij mee en wil terug naar de VPRO die anders was, intellectueel, heilige huisjes omver schoppen, de uitzondering zijn in het omroepbestel.

Is het slechts nostalgie, of is er meer aan de hand? Ik denk het laatste. Als je het artikel leest, krijg je de indrukt dat de VPRO de weg kwijt is. Zichzelf niet meer is. Braaf geworden.

Jammer.

Zeg nou zelf: zou jij bij een brave club willen horen?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Privacyvoorkeur centrum