Dit moet je horen!
20 oktober 2014 | Categorie: Boeiend spreken“Ik kan een verhaal pas vertellen als ik er een band mee heb.” Wat is dat toch, die band? Lange tijd dacht ik het te weten. Maar ik had het mis.
Dit weekend zag ik ruim 30 verhalenvertellers aan het werk. Ieder met zijn eigen stijl en uitstraling. Bij sommige vertellers werd ik gegrepen omdat er iets met me gebeurde. Kippevel, een traan, blijdschap. Bij andere vertellingen gebeurde dat nauwelijks.
Ineens zag ik het
Het verhaal was afgelopen en de resonantie ervan ging nog door mijn lijf, toen ik begreep wat er gebeurd was. “Eureka! Dit is het geheim van storytelling!” jubelde ik in mezelf. “Dit is het. Hier draait het om!”
Als storyteller moet je het ménen
Als luisteraar word je geraakt als je gelooft dat de verteller het méént. Dat het echt is. Authentiek. Het gaat niet alleen om het verhaal, het gaat minstens zoveel om de verteller. Wat is zijn plek, zijn houding, zijn emotie tot het verhaal?
Waargebeurd
Als oma vertelt over de oorlog, dan weet je dat het zo was. Het verhaal is echt, want zij is echt. Als je vriendin vertelt over haar veeleisende leidinggevende die haar de ruimte niet geeft, dan weet je dat het waar is. Je luistert op een andere manier; hier wordt geen sprookje verteld.
Fantasie en toch beleefd
En bij verzonnen verhalen dan? Die zijn toch niet echt? Klopt. Toch werkt het precies zo. Als de verteller het vertelt alsof hij het zelf heeft zien gebeuren, dan heeft dat impact. Bij een sprookje ligt dat lastiger. Hoewel… Stel de storyteller heeft een levenservaring over een verleiding die hij had moeten weerstaan, maar dat niet deed. Als hij zich dat gevoel herinnert terwijl hij vertelt over Roodkapje, dan proeft het publiek dat beslist.
Een verhaal met impact
Je gelooft de verteller pas als je voelt dat het verhaal hemzelf raakt. Als het bij hemzelf een trilling teweeg brengt. Als hij eigenlijk zegt: “ik heb nu toch iets… dat moet je horen!”
ik kan het alleen maar helemaal beamen.
als ikzelf niet word gegrepen door het verhaal kan ik jou nooit grijpen.