Luister je eigenlijk wel naar me?

13 januari 2014  |  Categorie: Authentiek leiderschap

Eerst luisteren, dan pas praten. Met vragen en eigen verhalen maak je verbinding.Geregeld krijg ik te horen dat ik zo goed kan luisteren. Dat zit zo.

1. Ik ben een Groninger.

Wij noorderlingen staan erom bekend dat we eerst de kat uit de boom kijken. Het kost even tijd om vertrouwen te winnen. Daarna heb je het voor het leven.

2. Ik ben verlegen.

In onbekende groepen waar anderen een mondje vooraan hebben, hou ik me aanvankelijk wat op de vlakte.

3. Ik heb een bord voor de kop.

Soms zeg ik onnadenkend iets, waar ik later spijt van heb. Ach, saai is het in ieder geval niet.

Luisteren met aandacht

Het gevolg van deze factoren is dat ik vaak eerst de ander laat praten. Geïnteresseerd stel ik vervolgens vragen. Soms heel directe of persoonlijke vragen. Met diep oogcontact. Als ik iets herken, vertel ik een eigen ervaring waardoor verbinding ontstaat. En zo kan ik met wildvreemde mensen binnen een half uur zeer persoonlijke zaken uitwisselen. “Wat bijzonder hè,” concluderen we dan samen blij verrast.

We willen allemaal gehoord en gezien worden. Er toe doen. Je kunt een ander dat gevoel geven. Door eerst oprecht aandachtig te luisteren. Hoor wat de ander zegt en doe daar iets mee. Uiteindelijk kom je écht wel aan de beurt, en mag jij ook wat vertellen!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Privacyvoorkeur centrum