Presenteren was eng

Man, wat een drama was die presentatie

Ik had het nooit zo moeten doen. Maar ja, ik moest wát. Het was doodeng om voor alle collega’s iets te presenteren. Pak ‘m beet zo’n 200 van die gasten die stuk voor stuk iets zouden vinden van mijn presentatie.

Nee, van mij.

En dus verzon ik een list

Ik had een powerpoint presentatie gemaakt met wel 80 dia’s. De ene met een zin, de andere met één woord, de derde met een foto. Ze zouden automatisch afspelen – één voor één had ik ze getimed. Zodat ze precies lang genoeg in beeld staan om het te kunnen lezen, en dan hupsakee door naar de volgende dia. Helemaal vanzelf ging dat.

Het geniale was dat ik niets hoefde te zeggen

Makkie. Ik werd aangekondigd, drukte op “presentatie afspelen” en ging weer zitten. Het was muisstil in de zaal, want iedereen moest het hoge tempo van de dia’s bijbenen. En ik? Ik kon veilig samen met hen toekijken. Ik was toen best in mijn nopjes. Eventjes.

Want na een paar minuten was het feest voorbij

Toen moest ik toch echt opstaan en zeggen dat ze iets met de getoonde informatie moesten doen. Het was misschien maar 1 minuut aan spreekstof dus ook dat zou te doen moeten zijn. Maar wat deed ik? Ik sprak razendsnel om er maar van af te zijn. En ik keek ze zo min mogelijk aan.

Dit had niets met presenteren te maken

Binnen 20 seconden had ik alles er doorheen gejast. Opgelucht rende ik zowat naar mijn stoel terug. Met hartkloppingen zat ik daar. Te staren naar de slijtplek in de spijkerbroek bij mijn knie want ik durfde niemand aan te kijken. Hier en daar werd wat gefluisterd. En in een paar tellen veranderde opluchting in totale schaamte, en teleurstelling. Wat was ik slecht geweest. Het was een beschamende vertoning. God, wat erg.

Waarom ik het zo deed?

Omdat ik bang was voor hun oordeel

Die angst maakte dat ik alles deed om zo kort mogelijk op het podium te staan. Get-it-over-with. Na afloop durfde ik niet eens te vragen wat ze ervan vonden. Dat niemand na afloop iets zei over m’n presentatie was genoeg bewijs hoe dramatisch het was.

Dit doe ik nooit weer.

Niet op die manier. Ik heb sindsdien voor klein en groot publiek gestaan. De ene dag was ik meer ontspannen dan de andere. Na jarenlang presenteren heb ik uiteindelijk geleerd hoe je rustig blijft, zelfvertrouwen voelt en zelfs kunt genieten van presenteren. Jazeker, genieten. Het kan.

Ontspannen presenteren is een kwestie van drie dingen:

Juiste Mindset,
Goede Voorbereiding
en Krachtige Lichaamstaal

(en bij hoge nood kun je altijd nog terugvallen op een paar eenvoudige ademhalingstechnieken)

Weet jij al hoe je ontspannen presenteert?

De volledige set aan tips, tricks en technieken krijg je in de workshop Presenteren zonder Angst. Op die dag heb je de kans om in een superklein groepje te leren. Comfortabel uit je comfortzone te stappen – dat gaan we doen. Snappen, oefenen en doen. Na de workshop ga je je volgende presentatie met kalmte en zekerheid tegemoet.

Update: Deze workshop wordt niet meer gegeven. Maar niet getreurd, ik heb iets anders voor je dat ook heel goed werkt om te ontspannen…

Verras me!