Spreekangst: de 5 domste dingen die je kan doen

13 februari 2018  |  Categorie: Boeiend spreken

spreekangst

“Als ik iets vertel aan een paar mensen dan heb ik daar helemaal geen moeite mee. Maar zodra ik moet presenteren weet ik helemaal niets meer.

Mijn spreekangst is echt ernstig: ik begin te trillen en kan geen woord meer uitbrengen. En hoe langer die mensen me blijven aanstaren hoe erger het wordt. Het eindigt dan met hyperventilatie, klotsende oksels en een hals vol vlekken.

Heeft iemand tips die er voor zorgen dat ik wél rustig mijn verhaal kan doen?”

Spreekangst de baas worden? Dit is niet de manier!

Zomaar een oprechte vraag op een forum, met veel goede antwoorden. Maar ook een aantal suggesties die je maar beter niet kunt opvolgen:

  • Valium slikken. Je wordt er vast rustiger van, maar je kunt beter jezelf leren ontspannen. Bovendien word je er suf en vergeetachtig van. Lekkere presentatie wordt dat!
  • Visualiseer je publiek naakt. En jijzelf zeker wél met kleren aan? Heb liever respect voor je publiek. Bovendien vergroot het de afstand tussen publiek en jou waardoor ze niet meer willen luisteren.
  • Kijk over de mensen heen. Jij voelt je misschien rustiger daardoor, maar je publiek haakt beslist af. Ze willen je ogen zien om je verhaal te geloven. Op deze manier mislukt je presentatie gegarandeerd.
  • Leun op je powerpoint. Toegegeven, zo vergeet je niets. Maar het is dodelijk saai voor je publiek en ook nu heb je nauwelijks oogcontact. Als je houvast nodig hebt, hou het dan bij mooie visuals of een kaartje met een paar steekwoorden.
  • Hou een pen of bekertje vast. Tja, die verdraaide handen, wat doe je ermee? Iets vasthouden is echter niet de beste optie. De pen kan je ongecontroleerd aan- en uitklikken en een bekertje leidt het publiek snel af. Je kunt beter wat nuttigs met je handen doen, zoals je ook van nature in een gesprek al doet.

Meer weten? Kom dan naar de één-daagse workshop Presenteren zonder Angst.

Mijn eerste tips om ontspannen te presenteren

Hét copingmechanisme bij spreekangst is om in jezelf te keren: contact met het publiek vermijden, volledig focussen op je tekst en de presentatie zo snel mogelijk afraffelen. Maar is dat wat je wilt? Je geeft een presentatie toch omdat je iets te zeggen hebt, omdat je iets wilt bereiken, omdat er iets moet veranderen? Probeer liever de volgende tips om je spanning te verlagen:

  • Jij bent de expert. Weet wat je wilt zeggen, welke boodschap jij wilt dat de zaal onthoudt. Bereid de stof zeer goed voor. Zorg dat jij de meester bent van het onderwerp en dat je op de meeste vragen een antwoord hebt. Als jij er meer van weet dan je publiek, dan voel je je zekerder en krijg je het verdiende respect van een nieuwsgierig publiek. Moet je presenteren over een onderwerp waar je weinig van weet? Weiger het dan. Of gebruik de aanwezige kennis: geef geen presentatie maar doe een brainstorm met je publiek. Zo speel je geen toneel; je bent echt.
  • Oefenen, oefenen, oefenen. Je hebt de presentatiestructuur uitgewerkt, misschien zelfs de tekst uitgeschreven (niet uit je hoofd leren!) en zonodig een powerpoint gemaakt (zonder tekstalinea’s of bullet-overkill). Dan is het tijd om te oefenen. Eerst alleen. En staand. Zie het publiek voor je en spreek hardop. Nog een keer. En nog eens. En nog vijf keer. Zo voel je waar je lekker gaat, en waar het wat lastiger is. Misschien kun je op die lastige plekken een andere dia maken, een vraag stellen, of een kort illustratief verhaal vertellen.
  • Zeg niets. Als je begint, ga dan niet direct praten. Wees even stil, zet je benen goed op de grond en adem bewust naar je buik. Ondertussen kijk je een paar mensen aan, bij voorkeur diegenen waarbij je je goed voelt of waar je vooraf even mee hebt gekletst. Je merkt dat de zaal stil wordt en benieuwd is naar wat er gaat komen. Je hebt alle aandacht en ze willen dat je slaagt. Ja echt, dat willen ze.
  • Maak een vogelnestje. Leg je ene hand in je andere hand, hou ze open alsof het een vogelnestje is. Je legt je handen tegen je buik zodat je je buik naar buiten voelt komen als je inademt. Als je de behoefte voelt om iets te gebaren of aan te wijzen dan kun je dat met één arm doen, die daarna weer terugkomt op het nest. Je handen zijn in rust en het ziet er heel gewoon uit. Wat doe ik met mijn handen? Die vraag komt niet meer bij je op.

Tenslotte een quick-win: trek een zwart T-shirt aan, dan zijn eventuele zweetvlekken onder je armen niet zichtbaar. Hoef je je daar in ieder geval niet druk over te maken…

Workshop Presenteren zonder Angst

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Privacyvoorkeur centrum