Storytelling? Maar ik kan niks onthouden…

1 april 2018  |  Categorie: Boeiend spreken

anekdote vertellen

Een echt goede storyteller doet het zo:

Storytelling is niet voorlezen. Als je een verhaal vertelt dan doe je dat uit je hoofd. Jazeker. Zonder papier in je handen, geen notities, niks.
Nu zijn er mensen die vinden dat een storyteller hetzelfde moet doen als een cabaretier. Als je echt goed wilt zijn en je performance wilt opkrikken tot een vette 9 dan moet je oefenen, oefenen, en nog eens oefenen. Je moet precies weten waar je staat bij elke zin, welk gebaar je maakt bij dat ene woord en hoe je stem klinkt bij elke lettergreep. Tenminste, dat zeggen sommigen.

Ik heb het geprobeerd. En na één verhaal opgegeven.

Voor mij werkt het niet. Ik ben verdorie geen machine die tekst reproduceert! Nee, ik ben een mens die dingen meemaakt en daarover vertelt. Want dat is wat een storyteller doet. Het klinkt wellicht wat zweverig, maar wat het beste werkt is om “in het verhaal te stappen”. Daarmee bedoel ik dat je het verhaal als het ware ter plekke beleeft terwijl je het vertelt. Dat lukt vrij makkelijk als je iets vertelt dat je zelf hebt meegemaakt. Je was erbij, je weet sommige details nog, en dan is het niet zo lastig om het te her-beleven en te vertellen wat je ziet, wat je voelt en wat er gebeurt.

Word ook een storyteller. Of een betere.
Volg de Workshop Storytelling.
Info en aanmelding

Voorbeeldje

En het werkt ook bij verhalen waar je niet zelf bij was. Een stuk uit de krant, een verhaal uit een boek of een anekdote die je hoorde van een vriend. Stel dat het verhaal gaat over een gesprek dat iemand heeft met haar moeder. Ze wil naar het theater, maar is slecht ter been. De gepensioneerde echtgenoot heeft gezegd dat hij haar wel wil brengen. Maar ja, dát was niet het antwoord waarop moeders hoopte… Als je het zo letterlijk en zo kaal vertelt is er weinig aan. Een effectieve manier om het tot leven te brengen is door “in het verhaal stappen”. Dat doe je als volgt.

Hoe doe je dat: in een verhaal stappen?

Kijk rond in de kamer waar het gesprek plaatsvond. Ik weet wel, je was er niet bij, maar je kunt toch wel wat verzinnen? Zie je rood behang, een zwarte stoffen bank met slijtageplekken op de randen, vijf lege bierflesjes op de salontafel en Oprah op tv? Of is het een landelijke boerderij waar de zon fel naar binnen schijnt op de eettafel… met een pot dampende boerenkool? Als je even je best doet dan ga je een kamer zien. Beschrijf hem dan even kort. Loop er doorheen. Wijs met je handen aan wat je ziet. Ruik die rookworst.

Vervolgens komt het gesprek. Daarbij draait het om de moeder, dus je focust vooral op hoe zij praat en hoe ze zich voelt. Misschien zegt ze: “Weet je, ik wil dolgraag naar die voorstelling van Herman van Veen. Dat is zo’n fijne man. Zo’n mooie stem. Daar word ik altijd blij van. Dus ik zei dat tegen pa. Weet je wat -ie zei? Ik wil je best even brengen hoor. Ik wil je best even brengen! Waarom snapt -ie het nou niet?”

Stap even in haar schoenen en voel hoe het voor haar moet zijn. De teleurstelling. De boosheid misschien ook. Slaat ze met de vuist op tafel? Of haalt ze haar schouders op omdat ze weet dat hij nooit zal veranderen? Vul in wat voor jou het beste voelt. En dan is het jouw beurt: vertel het met dát gevoel. Sla op tafel of haal je schouders op. Zodra jij het voelt, gaan wij het zien en beleven we het verhaal helemaal mee.

Uit je hoofd leren?

Helemaal niet nodig. Als je in staat bent om in het verhaal te stappen en het (opnieuw) te beleven, dan komt alles goed. Je weet namelijk precies wat je wilt vertellen. Echt. Wees niet bang dat je iets vergeet, want dat is onmogelijk. Als je niets uit je hoofd leert kun je ’t ook niet vergeten. Het enige dat je vertelt is wat je ziet, wat je hoort, wat je ruikt en vooral… wat je voelt.

Meld je aan: Workshop Storytelling

Het enige dat je nodig hebt om de storyteller in jou los te laten is een beetje lef. Je zit boordevol verhalen zonder dat je het zelf doorhebt. In de workshop Storytelling leer je nog veel meer tips en ervaar je hoe enorm leuk het is om te merken dat mensen aan je lippen hangen. Word ook een storyteller!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Privacyvoorkeur centrum