Twijfelende managers zijn de beste

Straks zien ze dat ik ook maar wat doe…

Ken je dat moment? Je staat voor je team, vol goede moed, klaar om je nieuwe plan te presenteren. Je voelt je maag samentrekken. Want daar is ie weer, dat irritante stemmetje in je hoofd: “Help! Ze hebben me door! Ze zien dat ik ook maar wat doe…”

Goed nieuws: je bent niet de enige. Elke manager twijfelt. De een wat vaker dan de ander, maar zelfs de meest ervaren leiders hebben momenten van zelftwijfel. En we zijn in uitstekend gezelschap! Wist je dat zelfs Oscar-winnaar Tom Hanks hier last van heeft?

Twee soorten managers (en waarom de twijfelaars winnen)

Je kunt op twee manieren omgaan met die onzekerheid. De eerste zie ik nog wel eens in mijn trainingen: je doet alsof je álles weet. Schouders eronder, kritiek wegwuiven en vooral heel zeker overkomen. Maar eerlijk? Van binnen vreet het aan je. Je werkt steeds harder, voelt je steeds ongelukkiger en raakt langzaam uitgeput.

De tweede weg is spannender, maar zoveel krachtiger: je speelt open kaart. “Team, ik weet ook niet precies wat de beste oplossing is. Wat denken jullie?” Eng? Jazeker! Maar wat er dan gebeurt is pure magie: je team voelt zich serieus genomen, denkt met je mee en samen kom je tot betere oplossingen.

Waarom verhalen vertellen werkt

Onzekerheid maakt je niet zwak. Het maakt je menselijk. En als je het goed inzet, kan het je juist een sterkere manager maken.

Maar hoe doe je dat? Hoe zorg je ervoor dat je onzekerheid geen last wordt, maar juist een kracht? Door verhalen te vertellen. Niet die suffe KPI’s of strategische plannen. Nee, échte verhalen. Over momenten waarop je dacht: Ik weet het echt even niet meer. Dat het tegenzat. Dat je het liefst was weggelopen.

Zelf ken ik dat gevoel ook. Zelfs nu ik dit artikel schrijf, praat het stemmetje weer tegen me: ‘Je kletst maar wat. En dat ziet je lezer ook!’ Tegelijkertijd besef ik dat ik weet waar ik het over heb als ik over storytelling spreek. Zo vroeg een private bank me onlangs om een dialoogsessie over bedrijfscultuur te begeleiden. Het thema was dominante managers en hun gedrag.

Daar stond ik dan. Zestig man in de zaal. Ik had zoiets nog nooit eerder gedaan. Want ja, storytelling, daar weet ik alles van. Maar bedrijfscultuur? Dat stemmetje in mijn hoofd ging weer lekker tekeer: ‘Ze zien het!’
Voordat de onzekerheid de overhand kreeg, deed ik wat ik het beste kan: verhalen vertellen! Over een manager die te ver ging. Met drama, emotie en herkenbare beelden. Ze zaten ademloos te luisteren. Daarna kwamen de gesprekken vanzelf. Juist omdat ik geen expert speelde, maar gewoon mezelf was. Missie geslaagd.

Waarom zou je eigen verhalen vertellen?

Omdat ze iets in gang zetten. Als je terugdenkt aan die momenten, realiseer je je: Zie je wel, ik kan het best! En als jij dat gevoel hebt, straal je dat ook uit naar je team. Door je eigen onzekerheid te omarmen, laat je zien dat falen en twijfel erbij horen. Dat je niet perfect hoeft te zijn om een goede manager te zijn.

Resultaat: Jij voelt je zekerder (ja, echt) en je team vertrouwt je meer. Win-win.

Ga uit je comfortzone

Dus de volgende keer dat dat stemmetje in je hoofd begint… Vertel dan eens een verhaal. Over die keer dat je het niet wist. Dat je twijfelde. En hoe je er tóch doorheen kwam. Want juist die verhalen maken je de leider die je al bent.

Succes!

 

P.S. Dit is een van de drie belangrijkste worstelingen van managers. In mijn nieuwste boek lees je ze allemaal. Bovendien deel ik alles wat ik de afgelopen twintig jaar heb geleerd over storytelling. Nieuwsgierig? Plaats een pre-order, zodat je het als eerste in handen hebt!

P.S. De boeklancering is op woensdagavond 19 maart in Leusden (en de 20e nog een keer in Groningen). Stuur me een berichtje als je erbij wil zijn.